نگرانی درمورد آزمایش بیش از حد از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
9 دسامبر 2015- مطالعه ی جدید نشاندهنده ی ارتباط بین آزمایشات مکرر و درمان بیش از حد نیاز بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. بیش از نیمی از بیمارانی که دیابت نوع 2 در آنها کنترل شده است بیش از توصیه های دستورالعمل های فعلی تحت آزمایش قرار می گیرند و این اقدامات با درمان بیش از حد بیماران در ارتباط است. نتایج این مطالعه ی بزرگ در مجله ی BMJمنتشر شده است.
درمان بیش از حد یا overtreatmentیک نگرانی بهداشتی محسوب می شود زیرا نتایج معکوسی بهمراه داشته و سبب ناکارآمدی و هدر رفتن منابع سیستم های بهداشتی می شود.
آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1C)، آزمایشی برای نظارت بر کنترل قندخون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است و از آن برای تنظیم نحوه ی درمان بیماران استفاده می شود.
جامعه ی متخصصان و نهادهای نظارتی انجام آزمایش هموگلوبین A1Cرا یک یا دو بار درسال برای بیمارانی با کنترل خوب و بدون سابقه ی هیپوگلایسمی توصیه می کنند.
نویسندگان مقاله می گویند: این آزمایش نمایانگر اندازه ی متوسط قندخون در بازه ی زمانی بیش از سه ماه است و انجام این آزمایش بیش از دوبار درسال، نمایانگر کنترل مداوم نیست و از نظر بالینی ارزشی ندارد.
با این حال در مطالعات قبلی تکرار آزمایش هموگلوبین A1Cپیشنهاد شده است به همین دلیل دانشمندان به یک تجزیه وتحلیل گذشته نگر برای تعیین فراوانی انجام این آزمون و تأثیر آن بر رژیم های درمانی پرداختند.
آنها اطلاعات 31545 فرد بزرگسال بیمه شده را از پایگاه ملی داده ها درفاصله ی سالهای 2001 تا 2013 از سراسر آمریکا جمع آوری کردند. بیماران بیش از 18 سال سن داشته و به دیابت نوع 2 مبتلا بودند، قند خون این افراد بدون استفاده از انسولین تحت کنترل بود و هیچ سابقه ای از عارضه ی حاد دیابت نداشته و باردار نبودند.
دفعات انجام آزمایش هموگلوبین A1Cدرطی 24 ماه پس از آزمون شاخصی که نشاندهنده ی طبیعی بودن مقدار قند خون آنها بود، مشخص گردید. تغییر در رژیم درمانی این بیماران ظرف 3 ماه از آزمون شاخص اندازه گیری گردید.
نتایج نشان داد بیش از 60 درصد از بیماران بیش از مقدار توصیه شده در سال، آزمایش هموگلوبین A1Cانجام داده اند. درمجموع 54.5درصد از آنها 3 تا 4 بار در سال و 5.8درصد از این افراد 5 بار یا بیشتر آزمایش هموگلوبین A1Cرا در طول یکسال انجام داده بودند.
در بیمارانی با کنترل خوب قندخون، درمانها از طریق داروهای خوراکی بیشتر یا تزریق انسولین در13، 9 و 7 درصد از بیماران به ترتیب درگروهی که آزمایش هموگلوبین A1Cبرای آنها 5 بار یا بیشتر، 3 یا 4 بار و 1 تا 2 بار در سال (برطبق توصیه ی دستورالعمل ها) انجام شده بود، تشدید گردید.
این تحقیق از نوع مشاهده ای بوده و بنابراین هیچ نتیجه ی قطعی علی و معمولی از آن استخراج نمی گردد. با این وجود، نویسندگان مقاله ابراز داشتند که بین تکرار آزمایشات و درمان بیش از حد بطور بالقوه ارتباطی وجود دارد که سبب نگرانی محققان شده است زیرا درمان فشرده با عواقب بهداشتی و نتایج معکوس از جمله هیپوگلایسمی، مشکلات قلبی عروقی و مرگ ارتباط دارد.
یکی از دلایل تکرار آزمایشات ناهماهنگی در مراقبت های درمانی است، شانس انجام آزمایشات بیشتر زمانی که بیمار توسط پزشکان متعدد ویزیت می شود، بیشتر است. دلایل دیگری نیز برای این موضوع وجود دارد که در این مطالعه به آن پرداخته نشده است که از جمله می توان به عدم اطمینان از نتایج آزمایشگاه، عدم درک ماهیت این آزمایش ، درخواست خود بیمار، نیازهای نهادی و نظارتی اشاره کرد.
درسرمقاله ی این تحقیق، دکتر Haywardازدانشگاه میشیگان نوشته است که بهبود مراقبت های دیابت، داستان موفقیت پزشکی است اما شواهد روز افزون نشان می دهد که درمان بیش از حد تهاجمی، سبب بروز مشکلاتی می شود. بهبود درمان و بهبود مدیریت قندخون می تواند سرعت پیشرفت بیماری و بروز عوارض آنرا کم کند.